Sposoby wykonywania hełmu - PCV

Na samym początku chyba najważniejsza uwaga - przy robieniu Mando-hełmów (których popełniłem 5 sztuk) mam pewien własny styl, charakterystyczne elementy wzorowane na mym własnym hełmie który powstał jako pierwszy - stąd na zdjęciach będzie można zobaczyć, że wzorując się dokładnie na tym co robiłem, hełmu Boby się nie zrobi (przede wszystkim uszy, ale i tylni 'wywietrznik"). Ale wzorując się z głową, traktując poradnik jako poglądowe rady "co i jak" i korzystając z szablonów, już można o Bobie myśleć.

Druga ważna rzecz - tekst jest o robieniu z PCV, wspominać będę też o szpachli - ale bez wdawania się w szczegóły techniczne, bo nie ma sensu dublować informacji. O tym jak posługiwać się PCV pisaliśmy tutaj, o szpachli natomiast tutaj.

W mym przypadku hełm składa się zasadniczo z dwóch części, to jest kopułki oraz "dołu". Poradnik opisuje robienie hełmu z PCV, więc teoretycznie i kopułka powinna być tak zrobiona, ale zawsze uważałem, że dużo za dużo roboty z kształtowaniem tak PCV.

Kopułka:
Robiąc swój hełm zdecydowałem się na kopułkę z kasku rowerowego (BMX)/skate'oweskiego, Bell Faction. Jak widać na zdjęciu poglądowym, ma odpowiedni kształt, trzeba tylko zaszpachlować otwory wentylacyjne. Oczywiście kupowanie markowego hełmu w takim celu nie jest konieczne - ja użyłem, bo miałem i się kurzył. Ekonomicznie można zapolować po marketach/second handach na coś taniego.

Podczas robienia hełmów 2-5 poszedłem w innym kierunku i wykorzystałem kopułki globusów - z racji swego kształtu, podczas gdy z hełmu można zrobić jedną kopułkę, globus pozwala zrobić nam aż dwie!

Wielkiej filozofii tutaj nie ma, trzeba mieć odpowiednich rozmiarów globus (nie za mały, nie za duży - choć lepiej ciut za duży niż za mały!), oceniamy jego wielkość, i tniemy. Globus (połówkę globusa) dla hełmów 2-3 musiałem pociąć na cztery ćwiartki i je potem połączyć żeby otrzymać odpowiedni kształt, kupując globus dla hełmów 4-5 (bo ten poprzedni "po prostu miałem" w domu, z czasów szkolnych) dobrałem sam rozmiar, dzięki temu każdą połówkę wystarczyło przeciąć tylko na kolejne dwie części, zamiast czterech (A to oznacza mniej szpachli i mniej szlifowania itd - oszczędność roboczogodzin i materiałów!). Łączenia globusa szpachlujemy, szlifujemy, podobnie miejsce styku tak powstałej kopułki z dolną częścią.



Dół:
Zrobienie dołu jest stosunkowo proste - wystarczy wyciąć (można posiłkować się tu szablonami) kawałki z PCV, ukształtować i posklejać. Osobiście preferuję robienie dołu niejako z dwóch części, tzn przodu i tyłu, gdzie przód to cały panel z którego później wycinamy miejsce na wizjer (osobiście zalecam robić to na samiutki koniec!), policzki, a także miejsce do przyklejenia uszu. Tył to po prostu tył. Przednia część jest oczywiście odpowiednio większa.

Gdy robiłem swój pierwszy hełm miałem niemały problem z przodem, bo wycięty w całości nie bardzo chciał mieścić się do piecyka - przy hełmach 2-5 miałem już opalarkę, było więc łatwiej. Bez opalarki trzeba bardzo kombinować, w skrajnym przypadku robić nawet przód z dwóch kawałków, co dodaje niemało bonusowej roboty (bo jeden kawałek się sam względem siebie kształtuje, że tak powiem, a dwa osobne kawałki trzeba ładnie dopasować).

Grubość PCV... swój pierwszy hełm w całości (tzn poza kopułką, chodzi o doły!) zrobiłem z grubości 5/6mm, w hełmach 2-5 stosowałem 6mm do wszystkiego poza tyłem gdzie użyłem 3mm.

Jak wspominałem, tylni wywietrznik i uszy robię wg. własnego wzoru, nie będę tu więc wiele doradzał (bo i w czym, mając szablony i pcv można ładnie powycinać klasyczne uszy), jedynie dwie około dalmierzowe rady dam. Pierwsza to taka, że całkiem zgrabnie w roli długiego elementu oraz zawiasu dalmierza sprawdza się drewniana miarka, do kupienia w każdym sklepie dla majsterkowiczów (warto wybrać taką żeby "zawias" chodził w miarę ciężko). Druga rzecz to zamykanie ucha - jeśli chcemy mieć dostęp do mocowania dalmierza, to dobrze w roli elementu mocującego sprawdzają się klocki lego (lub ich tanie podróbki - te często nawet lepiej z powodu gorszego wzajemnego spasowania się mocniej trzymają siebie!). Widać to na jednym ze zdjęć.



Wizjer:
Dość istotną kwestią jest wizjer, dlatego omówię go w osobnym podpunkcie.

W pierwszym hełmie początkowo chciałem wykorzystać specjalnie kupioną do tego celu plexę o grubości chyba 3 lub 4 mm. Niestety przez bardzo odmienne od PCV właściwości zakupiony kawałek pękł podczas kształtowania (utracił o wiele szybciej plastyczność i wyginając go, złamałem go) musiałem więc zastosować inny wizjer.
Padło też na plexe, tyle, że tym razem pozyskaną ze sporej antyramy (późniejsze doświadczenie podpowiada, że plexa z małych antyram jest o wiele za słaba), wyciąłem, wygiąłem, przymocowałem i jakoś się trzyma. Z tego samego źródła zrobiłem też wizjery dla hełmów 2-3.
Plexa ma jednak tendencje do pękania na "zgięciach", od jakiegoś czasu nosiłem się więc z wymianą wizjera w swym hełmie - choć nie wiedziałem na co. W końcu jednak, dzięki Araxussowi znalazłem doskonały materiał - poliwęglan lity. Kupić go można w sklepach np. w formie osłony na twarz jakiej np. używa się przy obsłudze ręcznych kosiarek (osłona pokazana jest na zdjęciach poniżej), można w formie "maty na biurko/pod krzesło" (wychodzi dużo ekonomiczniej niż osłona), na allegro można też kupić ten materiał "po prostu" - choć tej metody nie testowałem. Na załączonych zdjęciach widać, że z maty 60x40cm za którą zapłaciłem 19zł + 11 wysyłka można bez spinania się zrobić 5 wizjerów. Poliwęglan jest świetny jeśli chodzi o jego wytrzymałość - tam gdzie plexa by pękła przy zginaniu jej, jemu nic się nie dzieje. Zdecydowanie polecam.

Przyciemnienie wizjera to żadna filozofia - folia przyciemniająca jest do kupienia w dowolnym sklepie samochodowym.

Autor: X-Yuri