Duncan
Duncan to komendant fereldeńskiego odłamu Szarej Straży - starożytnego zakonu chroniącego Thedas (główny świat w którym dzieje się cała akcja serii Dragon Age) przed mrocznymi pomiotami, spaczonymi istotami służącymi Dawnym Bogom, które co kilkaset lat próbują zniszczyć Thedas. Szara Straż powstała przy pierwszym najeździe mrocznych pomiotów i w ciągu kilkuset lat przy pomocy reszty mieszkańców Thedas odparli wszystkie najazdy pomiotów zwane Plagami.
Duncan urodził się w jednym z biedniejszych państw Thedas - Fereldenie. Po śmierci swoich rodziców przeniósł się do sąsiedniego państwa Orlais, gdzie na ulicach jego stolicy prowadził żywot kieszonkowca. Podczas jednej z kradzieży wdał się w walkę z pewnym mężczyzną w gospodzie, który chciał odzyskać swój pierścień. W czasie walki Duncan śmiertelnie ranił mężczyznę, który, umierając, podziękował mu za odzyskany spokój. Wkrótce Duncan został aresztowany i dowiedział się, że zabity przez niego mężczyzna był Szarym Strażnikiem. Będąc w lochu został odwiedzony przez komendantkę orezjańskich Szarych Strażników, Genevieve, która zaoferowała mu ucieczkę przed egzekucją poprzez wstąpienie w szeregi zakonu, ale Duncan odmówił. Następnego dnia podczas egzekucji Genevieve powołała się na Prawo Werbunku - prastary pakt między Szarą Strażą, a mieszkańcami Thedas, na mocy, którego Szarzy Strażnicy mogli zwerbować w swoje szeregi każdą osobę, niezależnie od urodzenia, statusu społecznego czy popełnionych przestępstw. Mimo, że Szarzy Strażnicy uratowali mu życie, Duncan wielokrotnie uciekał z ich szeregów i zaprzestał dopiero, kiedy dowiedział się, że zamordowany przez niego strażnik był narzeczonym Genevieve. Postanowił wtedy uczciwie i rzetelnie wywiązywać się ze swoich obowiązków wobec Szarej Straży.
Podczas swojej służby Duncan, zasłużył się dla Fereldenu i rządzącego nim króla Marica, biorąc udział w wyprawie przeciwko mrocznym pomiotom, gdzie starł się z jednym z ich przywódców - Architektem. Duncan został mentorem i opiekunem Alistaira, nieślubnego syna króla Marica. Gdy Alistair dorósł, Duncan zwerbował go w szeregi Szarej Straży. W następnych latach Duncan został komendantem Szarej Straży w Fereldenie i rozpoczął zbieranie nowych rekrutów, którzy dołączyliby do niego i armii fereldeńskiej pod dowództwem pierworodnego syna Marica, Cailana, w walce z nową Plagą mrocznych pomiotów. Podczas swoich poszukiwań Duncan trafił na plemię Dalijczyków - leśnych elfów, które nie podporządkowały się zdominowanemu przez ludzi społeczeństwu, żyjąc według nauk swoich przodków. Duncan pomógł plemieniu, które zmagało się ze skażonym przez mroczne pomioty magicznym artefaktem oraz zwerbował w szeregi Szarej Straży, młodą dalijską łowczynię.
Razem ze swoją nową podopieczną udał się do miejsca koncentracji armii Fereldenu i Szarej Straży, do starożytnych ruin twierdzy Ostagar. Tam wraz z Alistairem przygotował swoją nową podopieczną i innych rekrutów do Rytuału Dołączenia, który niestety przeżyła tylko dalijka. Duncan pomagał królowi Cailanowi w przygotowaniu planu bitwy, który polegał na wciągnieciu pomiotów między ruiny twierdzy przez królewską gwardię i Szarych Strażników i zaatakowaniu ich tyłów przez resztę armii pod dowództwem teścia króla, Loghaina. Podczas bitwy Loghain zdradził króla i nie odpowiedział na sygnał wysłany przez Alistaira i dalijkę, i dał sygnał do odwrotu. Otoczona przez mroczne pomioty Szara Straż i królewska gwardia nie miały szans. Cailan został zabity przez ogromnego ogra, który padł chwilę później z ręki Duncana. Jednak sam Duncan nie zdołał się uratować i zginął z ręki jednego z generałów mrocznych pomiotów.
W postaci Duncana najbardziej ujęła mnie jego wojowniczość, lojalność wobec swoich braci i sióstr z Zakonu, a także jego iście mandaloriańska troska o młodych rekrutów, których traktował jak prawdziwy ojciec.
Jak się ma zachowanie i styl życia Duncana do Resol’nare?
1. Noszenie zbroi - tak, Duncan jest wojownikiem i zbroja jest częścią jego “stroju służbowego”, a z racji tego, że Szarzy Strażnicy służbę pełnią zawsze, więc i Duncan rzadko kiedy zbroję zdejmuje.
2. Mówienie w Mando’a - z oczywistych względów nie, ale jeśli przyjmiemy to jako kultywowanie własnej, specyficznej kultury to jak najbardziej tak. Duncan mimo początkowej niechęci jest oddany Szarej Straży, jej ideałom, tradycjom i historii.
3. Bronienie siebie i rodziny - tak, Duncan jest wspaniałym wojownikiem, a jego rodziną jest Szara Straż i wielokrotnie dawał dowody odwagi walcząc w obronie siebie i swoich braci i sióstr z zakonu.
4. Wychowanie dzieci na Mandalorian - Duncan, jak większość strażników i strażniczek, nie miał dzieci (Rytuał Dołączenia drastycznie obniża płodność), niemniej swoich wychowanków traktował jak prawdziwy ojciec, dbając o ich wyszkolenie, o to by rozumieli i kultywowali tradycję Zakonu i by przeżyli jak najdłużej.
5. Wywiązywanie się z obowiązków wobec klanu - zdecydowanie tak, mimo początkowych wątpliwości Duncan ostatecznie w pełni podporządkował się regułom i zasadom panującym w Szarej Straży i stał się jej lojalnym członkiem, a jego heroiczna śmierć jest ukoronowaniem jego służby jako Szarego Strażnika.
6. Stawienie się na wezwanie u boku Mandalora - Duncan bez wahania stawał na wezwanie komendantów Szarej Straży, a kiedy sam został jednym z nich to nigdy nie zawiódł Pierwszego Strażnika czyli głównego przywódcy zakonu.
autor: Marik |
