Geralt z Rivii
Postać Geralta z Rivii jest już postacią kultową. Historia płatnego łowcy potworów i jego dziecka niespodzianki Ciri mocno wpasowuje się w archetyp mandaloriańskich relacji przybranego ojca będącego najemnikiem-łowcą nagród, a wziętej pod jego skrzydła wojennej sieroty.
Geralt jest wiedźminem, czyli człowiekiem zmienionym na skutek magii, eliksirów oraz tajemniczych zabiegów, w obdarzonego nadludzkimi zdolnościami mutanta. Wiedźmini powstali by zwalczać wszelkiej maści potwory, które były po prostu zbyt potężne dla zwykłych ludzi. Wychowywani w niedostępnych górskich twierdzach, po zakończeniu szkolenia wędrowali po świecie i za pieniądze zabijali wszelkiej maści trapiące ludzi potwory. Jednym ze skutków ubocznych wiedźmińskiej przemiany było mniejsze lub większe pozbawienie ich emocji, co wraz z ich nadludzkimi zdolnościami powodowało, że traktowani byli jako pogardzani odmieńcy.
Geralt był nietypowym wiedźminem. Proces zamiany w wiedźmina nie pozbawił go emocji, a niezłomna moralność i bezkompromisowość nie raz pakowały go w kłopoty z których dzięki szczęściu i świetnym umiejętnościom walki wychodził cało. Jedno z jego nietypowych zleceń zakończyło się związaniem Geralta z przyszłym dzieckiem królewny Pavetty, Cirillą. Ciri ze względu na swoje pochodzenie i związane z nim proroctwa stała się obiektem rywalizacji niemal wszystkich państwowych wywiadów i wpływowych czarodziejów.
Aby chronić Ciri, Geralt zabrał ją do Kaer Mohren, wiedźmińskiej twierdzy, gdzie wraz z innymi wiedźminami trenował ją w sztukach walki z ludźmi i potworami. Kiedy dziewczynka podrosła i zaczęła wykazywać magiczne zdolności opiekę nad nią przejęła czarodziejka Yennefer, ukochana Geralta. Oboje Geralt i Yennefer zastąpili Ciri rodziców, których straciła jako mała dziewczynka.
Kiedy Ciri zaginęła, przechodząc przez magiczny portal w który uciekła przed ścigającym ją czarodziejem Vilgefortzem, Geralt zebrał grupę kompanów i ruszył jej na ratunek, pokonując po drodze niezliczone niebezpieczeństwa. Przywiązanie Geralta do Ciri, jego poświęcenia dla niej i ich relacje są po prostu tak bardzo w stylu mando, że ciężko tego nie dostrzec.
Również styl życia Geralta jest bardzo podobny do stylu życia stereotypowego mandaloriańskiego łowcy nagród. Świetny wojownik, o enigmatycznym usposobieniu, za pieniądze podejmujący się określonych zadań wymagających wysokich umiejętności bojowych, dodatkowo budzący strach, szacunek, a często także pogardę innych, którzy po prostu go nie rozumieją.
Jak się ma zachowanie i styl życia Geralta do Resol’nare?
1. Noszenie zbroi - cóż, wiedźmińskie zbroje różnią się trochę od klasycznych pancerzy i przypominają bardziej skórzano-kolcze kurtki, niemniej są stałym elementem rynsztunku wiedźminów.
2. Mówienie w Mando’a - z oczywistych względów nie.
3. Bronienie siebie i rodziny - zdecydowanie tak, Geralt nie należy do osób stroniących od siłowego rozwiązania, a za swoją rodzinę i przyjaciół, których do owej rodziny zaliczy, nieraz chwytał za miecz.
4. Wychowanie dzieci na Mandalorian - zdecydowanie tak, Geralt poświęcił wiele czasu by nauczyć Ciri umiejętności walki, a także zadbał by pobierała nauki od innych wiedźminów i czarodziejek.
5. Wywiązywanie się z obowiązków wobec klanu - nieformalnym klanem Geralta są inni wiedźmini i jego przyjaciele, a tych nigdy nie zawiódł, zawsze pomagając im w potrzebie.
6. Stawienie się na wezwanie u boku Mandalora - Geralt nigdy nie posiadał kogoś, kogo można by nazwać Mandalorem. Można powiedzieć, że pełnił trochę podobną funkcję dla swoich kompanów podczas poszukiwań Ciri, jednak nie wykonywał jej niestety najlepiej.
autor: Marik |
