 |
GG10 - Ocena, przygotowanie, realizacja. |
 |
| |
|
Ocena
Czasami zdarza się, że doświadczony łowca siedzi i czeka, podczas gdy mniej doświadczeni pędzą na łeb na szyję w różne części galaktyki, marnując czas i zasoby kiedy zachłannie, ale nieefektywnie, podążają za swoim celem.
Doświadczony łowca jest cierpliwy bo jak się nauczył, zwykle w bolesny sposób, zanim wyruszy na polowanie ważna jest refleksja i ocena celu.
Ocena, drugi element, w formule SOPR (Selekcja, Ocena, Przygotowanie, Realizacja), składa się z 4 elementów: sprawdzenia życiorysu celu, odkrycia gdzie się znajduje, oceny zaplecza jakie posiada oraz ocena zagrożenia jakie przedstawia.
Nowy łowca, który nie przygotuje się należycie i nie sprawdzi każdego z ww. nie będzie miał sukcesów. Każdy kto zaniedba którykolwiekz tych elementów, skończy martwy. Ocenę można po prostu określić zdaniem: "Poznaj swój cel jak siebie samego".
Ocena życiorysu określa zwyczaje i aktywność celu. Co zrobiła dana osoba, że została za nią wyznaczona nagroda? Jaki posiada majątek i co go/ją motywuje? Jak zareaguje na zagrożenie?
Odkrycie kryjówki sugeruje więcej niż tylko znalezienie miejsca, gdzie obecnie przebywa cel. Niektóre informacje mogą być do jakiegoś stopnia nieaktualne, więc jaka jest inna bezpieczna przystań, gdzie cel może się schronić? Szef gildii może zasugerować ślady, które mogą zaprowadzić do obecnej kryjówki celu; asystent gubernatora może dać szczegóły z ostatniego raportu wywiadu dotyczącego ogółu kryminalistów; czasem bliski przyjaciel celu może coś wyśpiewać kiedy zastosuje się odpowiednią technikę perswazji.
Ocena zaplecza celu to odkrycie, w jakim stopniu może polegać na przyjaciołach i współpracownikach. Jeśli jest znanym Rebeliantem, to kim albo gdzie mogą być sympatycy Rebelii w tym sektorze? Pozwala to też na odkrycie, jeśli to możliwe, osobistych słabości albo okoliczności, w których potrzebna jest pomoc innych. Jeśli np. cel jest Gotalem, to kto w tej części galaktyki ma odpowiednią wiedzę w zakresie leczenia go?
Taka ocena nie tylko jest intelektualnym ćwiczeniem, ale też wymaga od łowcy pełnego użycia perswazji albo detektywistycznej żyłki, zwykle także niewielkiej lub dużej sumy na łapówki aby uzyskać informacje, których potrzebuje.
Ocena zagrożenia wymaga od łowcy osobistej oceny ryzyka związanego z pochwyceniem lub wyeliminowaniem celu. Krócej mówiąc, czy suma możliwych zarobionych kredytów jest warta ryzyka.
Taka ocena zaczyna się od nagrody. Mówiąc prościej, czy kredyty rekompensują niebezpieczeństwo. Imperium nie da dużej nagrody za osobę, którą łatwo schwytać. Podczas gdy indywidualni gubernatorzy, biurokraci, korporacje albo prywatne osoby podwyższają nagrody aby zachęcić łowców do schwytania odpowiedniego osobnika, łowcy oczekują, że zarobią pieniądze.
Podczas gdy źródła informacji zbliżone do celu (inni schwytani rebelianci z tej samej jednostki, dawni przyjaciele piratów itp.) mogą dać wskazówki jak może zareagować cel, końcowa ocena łowcy musi być podjęta wyłącznie przez niego lub nią.
Przygotowanie
Kiedy już łowca zdecyduje, że cel warty jest czasu i starań, następnym krokiem jest przygotowanie. To coś więcej niż zebranie materiałów i zapasów. Należy też ostrożnie rozważyć dokładny plan ataku. Każdy łowca ma swoje sposoby na polowanie, które są, tak jak odbicie jego lub jej osobowości, jego modus operandi. Ale mimo że coś sprawdziło się przy polowaniu na pirata, nie znaczy że sprawdzi się przy schwytaniu rebelianckiego sabotażysty. W wielu przypadkach łowca musi się przystosować, nie wykonując rzeczy cały czas tak samo i starać się przechytrzyć cel. Tak więc integralną częścią przygotowania musi być sposób postępowania z ofiarą. Jak można użyć swojej wiedzy o danym osobniku do własnych celów?
Realizacja
Kiedy już wszystko jest przygotowane, może rozpocząć się końcowa część polowania. Realizacja planu jest tą częścią polowania, z którą zaznajomiony jest każdy przeciętny obywatel Imperium, który jednak nie zdaje sobie sprawy jakie przygotowania muszą ją poprzedzić. Podczas realizacji, łowca weryfikuje obecną lokację danego celu. Czasami jest to możliwe przez dedukcję, czasem należy podążać wystygłym już śladem przez wiele planetarnych systemów, dopóki, poprzez łapówki i groźby, śledztwo i zastraszanie, dostateczna ilość informacji jest zdobyta.
Potem następuje osobiste rozpoznanie. Podczas gdy są łowcy, którzy wolą bezpośredni atak, polegając na swojej sile i sile ognia, sprytny łowca najpierw szpieguje swoją ofiarę, sprawdzając drogę ucieczki, sojuszników oraz zasoby, jakie cel posiada.
Teraz należy odizolować i zneutralizować cel. Drogi ucieczki są odcinane, sojusznicy eliminowani (albo drogą siłową i z hukiem albo cicho aby wzbudzić popłoch i niepewność), można zniszczyć statek albo zapasy paliwa. W końcu, kiedy już wszystko działa na korzyść łowcy, można zaatakować bezpośrednio cel. Nawet wtedy jednak zalecana jest ostrożność i schwytanie celu żywcem, a najlepszą metodą jest wpędzenie osobnika w pułapkę bez ryzyka dla siebie.
Jest więcej niż jeden sposób na polowanie i każdy łowca musi znaleźć swój sposób. Ale dla tych, którzy są nowi albo dla tych w rezerwie, którzy chcą wiedzieć jak działa polowanie, to jest jeden z modelów który działa.
Źródło: Galaxy Guide 10: Bounty Hunters
Tłumaczenie: Urthona |
|
|
|
 |
|
 |
|
